دوره 12، شماره 1 - ( 12-1403 )
جلد 12 شماره 1 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kord B, Babakhani A. The Effectiveness of Self-compassion Training on Spiritual Health and Social Acceptance of Students. Health Spiritual Med Ethics 2025; 12 (1)
URL: http://jhsme.muq.ac.ir/article-1-596-fa.html
URL: http://jhsme.muq.ac.ir/article-1-596-fa.html
کرد بهمن، باباخانی آرزو. اثربخشی آموزش خودشفقت ورزی بر ارتقای سلامت معنوی و پذیرش اجتماعی دانشجویان. Health, Spirituality and Medical Ethics. 1403; 12 (1)
بهمن کرد* 
1، آرزو باباخانی2
1، آرزو باباخانی2
1- دانشیار گروه روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد، مهاباد. ایران.، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد ، kord_b@yahoo.com
2- کارشناس ارشد روان شناسی، آموزش و پرورش، مهاباد، ایران.، آموزش و پرورش
2- کارشناس ارشد روان شناسی، آموزش و پرورش، مهاباد، ایران.، آموزش و پرورش
چکیده: (341 مشاهده)
زمینه و اهداف: مداخله های شناختی رفتاری مثبت گرا می تواند عنصر مهمی در ارتقا و بهبود سلامت معنوی و پذیرش اجتماعی باشد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعین اثربخشی آموزش خودشفقت‌ورزی بر ارتقای سلامت معنوی و پذیرش اجتماعی دانشجویان انجام شد.
روش: این پژوهش از نوع کاربردی و روش آن از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری دانشجویان مراجعه کننده به مرکز مشاوره دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد بوده است. با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس و بر اساس معیارهای ورود و خروج 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل). از هر دو گروه پیش از شروع مداخله پیش آزمون به عمل آمد. برنامه آموزش خودشفقت‌ورزی در 7 جلسه 60 دقیقهای در طی یک ماه به آزمودنیهای گروه آزمایش ارائه گردید. ابزار گردآوری اطلاعات مقیاس سلامت معنوی پولوتزین و الیسون (1983) و پرسشنامه پذیرش اجتماعی کرون و مارلو (1960) بودند. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون تحلیل کوواریانس و نرم افزار SPSS-26 استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج حاصل از آزمونt-test نشان داد بین پیشآزمون متغیرهای سلامت معنوی و پذیرش اجتماعی در دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0< P). همچنین مداخله آموزش خودشفقت‌ورزی بر سلامت معنوی و پذیرش اجتماعی دانشجویان تاثیر معناداری دارد و میزان اثر آن بر سلامت معنوی بیشتر از پذیرش اجتماعی بود(01/0>P).
نتیجه‌گیری: بنابراین آموزش خودشفقت‌ورزی میتواند به منظور ارتقا و بهبود سلامت معنوی و افزایش پذیرش اجتماعی دانشجویان استفاده شود.
روش: این پژوهش از نوع کاربردی و روش آن از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری دانشجویان مراجعه کننده به مرکز مشاوره دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد بوده است. با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس و بر اساس معیارهای ورود و خروج 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل). از هر دو گروه پیش از شروع مداخله پیش آزمون به عمل آمد. برنامه آموزش خودشفقت‌ورزی در 7 جلسه 60 دقیقهای در طی یک ماه به آزمودنیهای گروه آزمایش ارائه گردید. ابزار گردآوری اطلاعات مقیاس سلامت معنوی پولوتزین و الیسون (1983) و پرسشنامه پذیرش اجتماعی کرون و مارلو (1960) بودند. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون تحلیل کوواریانس و نرم افزار SPSS-26 استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج حاصل از آزمونt-test نشان داد بین پیشآزمون متغیرهای سلامت معنوی و پذیرش اجتماعی در دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0< P). همچنین مداخله آموزش خودشفقت‌ورزی بر سلامت معنوی و پذیرش اجتماعی دانشجویان تاثیر معناداری دارد و میزان اثر آن بر سلامت معنوی بیشتر از پذیرش اجتماعی بود(01/0>P).
نتیجه‌گیری: بنابراین آموزش خودشفقت‌ورزی میتواند به منظور ارتقا و بهبود سلامت معنوی و افزایش پذیرش اجتماعی دانشجویان استفاده شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |