سابقه و هدف: حفظ حریم بیمار یکی از ملزومات اساسی اخلاق حرفهای و حفظ شأن فردی در سیستم مراقبت معنوی پرستاری است. در این ارتباط،
مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه بین نگرش معنوی با گرایش به حفظ موازین حریم بیماران از دیدگاه دانشجویان پرستاری خوی در سال 2138 انجام شد.
روش کار: در پژوهش تحلیلی مقطعی حاضر 311 نفر از دانشجویان پرستاری خوی به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری دادهها از دو -
پرسشنامه نگرش معنوی و محدوده حریم بیماران استفاده گردید. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS 22 ، آزمون t مستقل و ضریب همبستگی Pearson مورد
تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
83 درصد( مثبت و گرایش به مراعات حریم بیمار، مثبت و مطلوب بود. بیشترین نظر موافق در زمینه مراعات / یافتهها: نگرش معنوی اکثر دانشجویان ) 1
22 درصد(، لزوم استفاده از پاراوان در هنگام / حریم به ترتیب مربوط به اقدامات حفاظتی و رعایت بهداشت فردی در پیشگیری از ابتلا به عفونت بیمارستانی ) 4
12 درصد( بود. شایان ذکر است که بین نمره نگرش / 16 درصد( و پوشش مناسب بیمار جهت جلوگیری از در معرض دید قرار گرفتن غیر ضروری ) 2 / مراقبت ) 1
1/ معنوی و لزوم حفظ حریم، همبستگی مستقیم و معناداری وجود داشت ) 211 r= 1/146 ، P= .)
نتیجهگیری: همه انسانها دارای ظرفیت معنوی بالقوهای هستند. با پشتوانه تعقل و یادگیری، نگرش معنوی قابل تقویت میباشد. از آنجایی که در امر
مراقبت، فعالیتهایی نظیر احترام گذاشتن، حفظ حریم، گوش دادن به بیمار و کمک به آگاهی از روند بیماری از اصول اساسی محسوب میشوند، لازم است
اعضای هیأت علمی پرستاری با استفاده از روشهای عملی و نقشآفرینی، نگرش معنوی و رعایت این اصول را در دانشجویان پرستاری تقویت کنند.
Sakhaei S, Motaarefi H, Zeynali E, Momeni M, pourSadagheyani E. Relationship between Spiritual Attitude and Protecting Patient Privacy in Nursing Students in Khoy. Health Spiritual Med Ethics. 2020; 7 (4) :33-40 URL: http://jhsme.muq.ac.ir/article-1-361-fa.html
سخایی شهریار، متعارفی حسین، زینالی اسماعیل، مومنی مصطفی، پور صدقیانی ابراهیم. ارتباط نگرش معنوی و گرایش به حفظ حریم خصوصی بیماران در دانشجویان پرستاری دانشکده
علوم پزشکی خوی. Health, Spirituality and Medical Ethics. 1399; 7 (4) :33-40